به گزارش مشرق، درحالی که کمتر از 300 روز تا شروع مسابقات المپیک 2016 ریو باقی مانده است، اما برخی فدراسیون‌ها که در طول سال از مدعیان اصلی حضور و حتی درخشش در المپیک بودند اوضاع خوبی ندارند؛ از والیبال و بسکتبال گرفته تا تنیس روی میز، دوومیدانی و وزنه‌برداری.
* والیبال؛ همه در انتظار تصمیم فدراسیون
ولاسکو رفت تا والیبال ایران هم دچار چالش جدی شود. پس از اینکه تیم ملی والیبال در جام‌جهانی 2015 ژاپن نتوانست عنوانی بهتر از هشتمی کسب کند و نتایج دور از انتظار مقابل تیم‌هایی مانند کانادا، استرالیا و ... کسب کرد مسئولان فدراسیون احساس خطر کردند؛ البته محمدرضا داورزنی، رئیس فدراسیون والیبال بلافاصله دست به کار شد و جلساتی را با خانواده والیبال برگزار کرد تا زودتر درمورد آینده تیم ملی و مخصوصاً کادر فنی تصمیم‌گیری کند تا به گفته خودش ریسک رفتن به المپیک را به صفر برساند. حالا والیبال ایران برای تکمیل افتخاراتش به دنبال حضور در المپیک 2016 است؛ میدانی که برای رسیدن به آن تنها یک فرصت دیگر دارد.
بلند قامتان والیبال ایران در اردیبهشت ماه 95 باید یک بار دیگر به ژاپن سفر کنند تا در مسابقات انتخابی المپیک با تیم‌های دوم و سوم اروپا، تیم دوم آمریکای جنوبی (ونزوئلا)، تیم دوم آمریکای شمالی و مرکزی، استرالیا، ژاپن و چین مبارزه کنند. این میدان دیگر جای آزمون و خطا و اشتباه نیست و به همین دلیل فدراسیون نشین‌ها از حالا دست به کار شده‌اند تا بهترین تصمیم را بگیرند. والیبال از رشتههایی است که مسئولانش نه تنها به فکر صعود بلکه به فکر گرفتن سکوی المپیک هم هستند. حال باید منتظر ماند و دید که خروجی جلسات کارگروه بررسی نتایج تیم ملی در جام‌جهانی چه خواهد بود و چه اتفاقی برای رشته محبوب این روزهای ورزش ایران رخ خواهد داد. آنچه مسلم است همه دوست دارند تیم ملی تکلیف خود را بداند و مشخص شود چه کسی سرمربی است!
* بسکتبال؛ بائرمن می‌ماند یا می‌رود؟
با قهرمان نشدن تیم ملی بسکتبال ایران در جام ملت‌های آسیا شانس کسب سهمیه مستقیم برای ایران از دست رفت، اما این پایان ماجرا نیست و رقابت‌های بین قارهای برای کسب سهمیه‌های باقی مانده وجود دارد که تیم ملی کشورمان هم باید خود را برای آن مسابقات آماده کند.
درست است که ایران بخت نخست قهرمانی در جام ملت‌های آسیا محسوب می‌شد و خیلی‌ها ایران را صاحب سهمیه مستقیم می‌دانستند، اما بنا به دلایل متعددی که شاید مهمترین آن وقت کشی برای برگزاری انتخابات و در پی آن دیر جذب شدن سرمربی بود، این اتفاق نیفتاد و حالا طی روزهایی که تا مسابقات بین قارهای مانده است، مسئولان فدراسیون باید برنامه ریزی خوبی داشته باشند، اما ظاهراً فعلی خبری از این کار نیست!
هنوز تکلیف نیمکت تیم ملی مشخص نیست؛ قرارداد بائرمن با تیم ملی که سه ماهه و تا پایان جام ملت‌ها بود، به اتمام رسیده و همه چیز به بازگشت محمود مشحون، رئیس فدراسیون از آمریکا به ایران موکول شده است. بائرمن، خودش ابراز علاقه کرده است که در تیم ملی ایران حضور داشته باشد، اما باید دید مسئولان فدراسیون که گفته بودند در صورتی که ایران المپیکی شود قرارداد مربی آلمانی تمدید می‌شود و حالا که نشده این کار را بازهم انجام می‌دهند یا مدتی تیم ملی بی‌برنامه خواهد بود و باید سال آینده به فکر انتخاب مربی باشیم. هرچند با وجود تیم‌های قدرتمند اروپایی و آمریکایی که برای سهمیه بین قارهای تلاش خواهند کرد، شانس ایران آنقدرها زیاد نیست، اما حضور در المپیک چیزی نیست که بتوان به راحتی از آن گذشت.
* بوکس؛ بی‌پولی!
تیم ملی بوکس در حالی باید کمتر از 10 ماه دیگر در المپیک برزیل حضور پیدا کند که مشکلات مالی این فدراسیون به قدری زیاد است که ولادیمیر وینکوف، سرمربی اوکراینی این تیم پس از مطرح کردن درخواست افزایش مبلغ قراردادش با واکنش عجیبی از سوی مسئولان فدراسیون بوکس روبرو شده است. ناطق نوری، رئیس فدراسیون مدعی است مشکلات مالی فدراسیون بوکس به قدری زیاد است که این مجموعه قادر به پرداخت بیش از 4 هزار دلار حقوق ماهیانه به این مربی اوکراینی نیست. مشکلات مالی فدراسیون بوکس به قدری زیاد بود که مسئولان این رشته نتوانستند دو نفر از ملی‌پوشان را به مسابقات جهانی قطر اعزام کنند.
بی‌پولی آنقدر به ناطق نوری، رئیس فدراسیون بوکس فشار آورده که وی چندی پیش در اظهار نظری عجیب اظهار داشت: «درباره اعزام‌های برون مرزی باید ما تصمیم بگیریم، کمیته فنی باید تصمیم بگیرد نه یک بچه! این که یک نفر می‌خواهد برود قطر بگردد که هیچ کوفتی هم نیست! اینها هوس دارند که بروند. جوان هستند و دلشان می‌خواهد به مسابقات بروند، ولی من باید کاری کنم که به نفع کشورم باشد. من 27 سال است که رئیس فدراسیون هستم اگر این قدر این کار را نفهمم باید بروم ...! هنوز هم پای حرف خودم هستم و اگر به المپیک نروم و چهار سهمیه نگیرم مردتر از این هستم که پای حرفم نایستم، اما مدال را هیچ گاه تضمین نکرده‌ام.»
* وزنه‌برداری؛ شانس مدالی که بازنشسته است
وزنه‌برداری ایران هم که همیشه در المپیک درخشیده، امسال و درحالی که کمتر از 300 روز به شروع مسابقات المپیک مانده است با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کند. علی مرادی، رئیس فدراسیون وزنه‌برداری برای رایزنی در خصوص مشکل ایجاد شده برای سهراب مرادی، وزنه‌بردار ملی‌پوش کشورمان که مسئولان فدراسیون گذشته او را بازنشسته اعلام کرده بودند، راهی مقر فدراسیون جهانی در مجارستان می‌شود تا در این خصوص رایزنی‌های لازم را با تاماش آیان، رئیس این فدراسیون و سایر مسئولان فدراسیون جهانی ادامه دهد. بر همین اساس در صورتی که وزنه‌برداری بازنشسته اعلام شود و در صورت درخواست برای بازگشت به میادین، باید 6 ماه از زمان درخواستش سپری شود که در صورتی که رایزنی‌های مرادی در مجارستان به نتیجه نرسد، این تاریخ به بعد از مسابقات قهرمانی جهان در آمریکا موکول خواهد شد و از بعد از این مسابقات مرادی می‌تواند به روی تخته بازگردد.
از آنجایی که قوانین فدراسیون جهانی در این خصوص می‌گوید وزنه‌برداران برای حضور در المپیک باید در دو رویداد انتخابی شرکت کنند، در این صورت مرادی فقط فرصت حضور در انتخابی قارهای (قاره آسیا که اردیبهشت ماه سال آینده در ازبکستان برگزار می‌شود) را خواهد داشت، چون فقط در یک رویداد گزینشی شرکت می‌کند، عملاً شانس حضور در المپیک 2016 ریو را از دست خواهد داد که به این ترتیب شانس کسب مدال طلای وزنه‌برداری ایران در المپیک نیز به این ترتیب از حضور در این رویداد محروم خواهد شد. قرار است پس از مذاکرات مرادی با مسئولان فدراسیون جهانی، پاسخ این فدراسیون مبنی بر اینکه آیا مرادی می‌تواند در مسابقات قهرمانی جهان در آمریکا شرکت کند یا خیر به مسئولان ایرانی داده شود. مرادی شانس کسب مدال طلا در المپیک است اما احتمالا این مسابقات را از دست می دهد.
* دوومیدانی؛ انتخاباتی که برنامه‌ها را یک ماه عقب انداخت
انتخابات فدراسیون دوومیدانی در حالی روز 15 شهریور برگزار شد که بنا به صلاحدید وزیر ورزش و جوانان و با توجه به اتفاقاتی که در مجمع فدراسیون رخ داده بود، یک ماه بعد حکم مجید کیهانی برای ریاست زده شد، تا عملاً این فدراسیون در آستانه المپیک یک ماه از برنامه‌های خود عقب بماند.
دوومیدانی از جمله رشتههایی است که ورزشکاران آن برای موفقیت باید اردوهای طولانی مدتی را سپری کنند، اما ظاهراً این موضوع برای مسئولان چندان مهم نبود و عدم موفقیت احسان حدادی در مسابقات جهانی زنگ خطری برای این رشته بود. کمتر از یک سال دیگر تا المپیک باقی نمانده و این در حالی است برای ورزشکاران المپیکی و آنهایی که شانس کسب سهمیه دارند، برنامه ریزی خوبی نشده است.
* تنیس روی میز؛ سهمیه‌هایی که در خطر هستند
هرچند برنامه‌های اعزام تیم ملی تنیس روی میز در چند ماه گذشته به خوبی انجام شده است، اما یکی از دغدغه‌های اصلی اهالی تنیس روی میز عدم برگزاری انتخابات فدراسیون است و مشخص نیست وزارت ورزش در آستانه المپیک چه برنامه‌ای برای این رشته دارد.
نگرانی‌ها برای از دست رفتن سهمیه های المپیک با شرایط نامناسبی که نوشاد عالمیان و بانوان ایران دارند، بسیار زیاد شده است. مسابقات انتخابی طبق تصمیم جدید دیگر در ایران برگزار نمی‌شود و باید دید همانند دوره گذشته می‌تواند دو سهمیه داشته باشد یا اتفاق دیگری خواهد افتاد؛ هرچند سرپرست این فدراسیون از تلاش برای کسب سه سهمیه می‌گوید که با شرایط فعلی خیلی بعید به نطر می‌رسد.
*طوفان در آبهای آرام آزادی!
قایقرانی یکی از رشتههایی است که در چند المپیک اخیر حضور داشته، اما عملکرد ورزشکاران در این مسابقات چشمگیر نبوده است. ملی‌پوشان آبهای آرام در مسابقات جهانی کسب سهمیه حضور داشتند، اما همه چی طبق برنامه پیش نرفت و ایران نتوانست سهمیه‌ای بگیرد تا کار در مسابقات قهرمانی آسیا دنبال شود. اما با اتفاقاتی که در این رشته رخ داده اوضاع کمی نگران‌کننده است. از یک طرف یکی از ورزشکاران کایاک که روی کسب سهمیه او حساب باز شده بود به دلیل درگیری‌هایی که با رئیس فدراسیون داشت از ایران رفت و از طرف دیگر رئیس کمیته آبهای آرام استعفا کرد.
*بی توجهی به رشته شانس مدال
تیراندازی هم جزو رشتههایی است که در المپیک برای ما شانس مدال است، اما هیچ وقت توجه مسئولان به این رشته مانند سایر رشته ها نبوده است. با این حال با وجود مشکلات شدید مالی و مهمات دو سهمیه تاکنون در تفنگ بادی توسط بانوان به دست آمده و این امید وجود دارد تعداد سهمیه‌ها در آخرین مسابقه یعنی کویت بیشتر شود.
* ای که دستت می‌رسد کاری بکن!
جلساتی تحت عنوان «جلسه ستاد عالی بازی‌های المپیک و پارالمپیک» به صورت منظم برگزار می‌شود و البته تصمیمات خوبی هم در این جلسات گرفته می‌شود. نصرالله سجادی می‌گوید: در جلسات مقرر شد علاوه بر تقویت تیم‌ها مسائلی چون مشاوره فنی و همچنین روانشناسی از طرف کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش در فدراسیون‌ها اعمال شود.
وی با اشاره به حمایت و پشتیبانی از ورزشکارانی که سهمیه المپیک کسب کردند گفت: مقرر شد که ماهانه مبلغ 20 میلیون ریال پول حقوق به ورزشکاران اعطا شود. این مبلغ از زمان کسب سهمیه تا اعزام پرداخت خواهد شد.
با ین حال بازهم باید بپذیریم که اوضاع برخی فدراسیون‌ها در سال منتهی به المپیک خوب نیست و نیاز به برنامه‌ریزی دقیق‌تر و حمایت بیشتر دارند. در برخی فدراسیون ها نیز هر چند فرصت های زیادی از دست رفت اما تصمیم هایی گرفته شد که تا حدی امیدها را زنده کرد. انتخاب حبیب کاشانی برای مدیریت تیم فوتبال امید یا بازگرداندن محمد بنا به کشتی فرنگی برای افزایش شانس کسب مدال طلا در المپیک از این دست اتفاق هاست. از قدیم گفته اند ماهی را هر وقت از آب بگیریم تازه است و شاید همین حالا هم برای اتخاذ برخی تصمیمات دیر نباشد. باید خطاب به مسئولان ورزش گفت: «ای که دستت می‌رسد، کاری بکن»
* والیبال؛ همه در انتظار تصمیم فدراسیون
ولاسکو رفت تا والیبال ایران هم دچار چالش جدی شود. پس از اینکه تیم ملی والیبال در جام‌جهانی 2015 ژاپن نتوانست عنوانی بهتر از هشتمی کسب کند و نتایج دور از انتظار مقابل تیم‌هایی مانند کانادا، استرالیا و ... کسب کرد مسئولان فدراسیون احساس خطر کردند؛ البته محمدرضا داورزنی، رئیس فدراسیون والیبال بلافاصله دست به کار شد و جلساتی را با خانواده والیبال برگزار کرد تا زودتر درمورد آینده تیم ملی و مخصوصاً کادر فنی تصمیم‌گیری کند تا به گفته خودش ریسک رفتن به المپیک را به صفر برساند. حالا والیبال ایران برای تکمیل افتخاراتش به دنبال حضور در المپیک 2016 است؛ میدانی که برای رسیدن به آن تنها یک فرصت دیگر دارد.
بلند قامتان والیبال ایران در اردیبهشت ماه 95 باید یک بار دیگر به ژاپن سفر کنند تا در مسابقات انتخابی المپیک با تیم‌های دوم و سوم اروپا، تیم دوم آمریکای جنوبی (ونزوئلا)، تیم دوم آمریکای شمالی و مرکزی، استرالیا، ژاپن و چین مبارزه کنند. این میدان دیگر جای آزمون و خطا و اشتباه نیست و به همین دلیل فدراسیون نشین‌ها از حالا دست به کار شده‌اند تا بهترین تصمیم را بگیرند. والیبال از رشتههایی است که مسئولانش نه تنها به فکر صعود بلکه به فکر گرفتن سکوی المپیک هم هستند. حال باید منتظر ماند و دید که خروجی جلسات کارگروه بررسی نتایج تیم ملی در جام‌جهانی چه خواهد بود و چه اتفاقی برای رشته محبوب این روزهای ورزش ایران رخ خواهد داد. آنچه مسلم است همه دوست دارند تیم ملی تکلیف خود را بداند و مشخص شود چه کسی سرمربی است!
* بسکتبال؛ بائرمن می‌ماند یا می‌رود؟
با قهرمان نشدن تیم ملی بسکتبال ایران در جام ملت‌های آسیا شانس کسب سهمیه مستقیم برای ایران از دست رفت، اما این پایان ماجرا نیست و رقابت‌های بین قارهای برای کسب سهمیه‌های باقی مانده وجود دارد که تیم ملی کشورمان هم باید خود را برای آن مسابقات آماده کند.
درست است که ایران بخت نخست قهرمانی در جام ملت‌های آسیا محسوب می‌شد و خیلی‌ها ایران را صاحب سهمیه مستقیم می‌دانستند، اما بنا به دلایل متعددی که شاید مهمترین آن وقت کشی برای برگزاری انتخابات و در پی آن دیر جذب شدن سرمربی بود، این اتفاق نیفتاد و حالا طی روزهایی که تا مسابقات بین قارهای مانده است، مسئولان فدراسیون باید برنامه ریزی خوبی داشته باشند، اما ظاهراً فعلی خبری از این کار نیست!
هنوز تکلیف نیمکت تیم ملی مشخص نیست؛ قرارداد بائرمن با تیم ملی که سه ماهه و تا پایان جام ملت‌ها بود، به اتمام رسیده و همه چیز به بازگشت محمود مشحون، رئیس فدراسیون از آمریکا به ایران موکول شده است. بائرمن، خودش ابراز علاقه کرده است که در تیم ملی ایران حضور داشته باشد، اما باید دید مسئولان فدراسیون که گفته بودند در صورتی که ایران المپیکی شود قرارداد مربی آلمانی تمدید می‌شود و حالا که نشده این کار را بازهم انجام می‌دهند یا مدتی تیم ملی بی‌برنامه خواهد بود و باید سال آینده به فکر انتخاب مربی باشیم. هرچند با وجود تیم‌های قدرتمند اروپایی و آمریکایی که برای سهمیه بین قارهای تلاش خواهند کرد، شانس ایران آنقدرها زیاد نیست، اما حضور در المپیک چیزی نیست که بتوان به راحتی از آن گذشت.
* بوکس؛ بی‌پولی!
تیم ملی بوکس در حالی باید کمتر از 10 ماه دیگر در المپیک برزیل حضور پیدا کند که مشکلات مالی این فدراسیون به قدری زیاد است که ولادیمیر وینکوف، سرمربی اوکراینی این تیم پس از مطرح کردن درخواست افزایش مبلغ قراردادش با واکنش عجیبی از سوی مسئولان فدراسیون بوکس روبرو شده است. ناطق نوری، رئیس فدراسیون مدعی است مشکلات مالی فدراسیون بوکس به قدری زیاد است که این مجموعه قادر به پرداخت بیش از 4 هزار دلار حقوق ماهیانه به این مربی اوکراینی نیست. مشکلات مالی فدراسیون بوکس به قدری زیاد بود که مسئولان این رشته نتوانستند دو نفر از ملی‌پوشان را به مسابقات جهانی قطر اعزام کنند.
بی‌پولی آنقدر به ناطق نوری، رئیس فدراسیون بوکس فشار آورده که وی چندی پیش در اظهار نظری عجیب اظهار داشت: «درباره اعزام‌های برون مرزی باید ما تصمیم بگیریم، کمیته فنی باید تصمیم بگیرد نه یک بچه! این که یک نفر می‌خواهد برود قطر بگردد که هیچ کوفتی هم نیست! اینها هوس دارند که بروند. جوان هستند و دلشان می‌خواهد به مسابقات بروند، ولی من باید کاری کنم که به نفع کشورم باشد. من 27 سال است که رئیس فدراسیون هستم اگر این قدر این کار را نفهمم باید بروم ...! هنوز هم پای حرف خودم هستم و اگر به المپیک نروم و چهار سهمیه نگیرم مردتر از این هستم که پای حرفم نایستم، اما مدال را هیچ گاه تضمین نکرده‌ام.»
* وزنه‌برداری؛ شانس مدالی که بازنشسته است
وزنه‌برداری ایران هم که همیشه در المپیک درخشیده، امسال و درحالی که کمتر از 300 روز به شروع مسابقات المپیک مانده است با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کند. علی مرادی، رئیس فدراسیون وزنه‌برداری برای رایزنی در خصوص مشکل ایجاد شده برای سهراب مرادی، وزنه‌بردار ملی‌پوش کشورمان که مسئولان فدراسیون گذشته او را بازنشسته اعلام کرده بودند، راهی مقر فدراسیون جهانی در مجارستان می‌شود تا در این خصوص رایزنی‌های لازم را با تاماش آیان، رئیس این فدراسیون و سایر مسئولان فدراسیون جهانی ادامه دهد. بر همین اساس در صورتی که وزنه‌برداری بازنشسته اعلام شود و در صورت درخواست برای بازگشت به میادین، باید 6 ماه از زمان درخواستش سپری شود که در صورتی که رایزنی‌های مرادی در مجارستان به نتیجه نرسد، این تاریخ به بعد از مسابقات قهرمانی جهان در آمریکا موکول خواهد شد و از بعد از این مسابقات مرادی می‌تواند به روی تخته بازگردد.
از آنجایی که قوانین فدراسیون جهانی در این خصوص می‌گوید وزنه‌برداران برای حضور در المپیک باید در دو رویداد انتخابی شرکت کنند، در این صورت مرادی فقط فرصت حضور در انتخابی قارهای (قاره آسیا که اردیبهشت ماه سال آینده در ازبکستان برگزار می‌شود) را خواهد داشت، چون فقط در یک رویداد گزینشی شرکت می‌کند، عملاً شانس حضور در المپیک 2016 ریو را از دست خواهد داد که به این ترتیب شانس کسب مدال طلای وزنه‌برداری ایران در المپیک نیز به این ترتیب از حضور در این رویداد محروم خواهد شد. قرار است پس از مذاکرات مرادی با مسئولان فدراسیون جهانی، پاسخ این فدراسیون مبنی بر اینکه آیا مرادی می‌تواند در مسابقات قهرمانی جهان در آمریکا شرکت کند یا خیر به مسئولان ایرانی داده شود. مرادی شانس کسب مدال طلا در المپیک است اما احتمالا این مسابقات را از دست می دهد.
* دوومیدانی؛ انتخاباتی که برنامه‌ها را یک ماه عقب انداخت
انتخابات فدراسیون دوومیدانی در حالی روز 15 شهریور برگزار شد که بنا به صلاحدید وزیر ورزش و جوانان و با توجه به اتفاقاتی که در مجمع فدراسیون رخ داده بود، یک ماه بعد حکم مجید کیهانی برای ریاست زده شد، تا عملاً این فدراسیون در آستانه المپیک یک ماه از برنامه‌های خود عقب بماند.
دوومیدانی از جمله رشتههایی است که ورزشکاران آن برای موفقیت باید اردوهای طولانی مدتی را سپری کنند، اما ظاهراً این موضوع برای مسئولان چندان مهم نبود و عدم موفقیت احسان حدادی در مسابقات جهانی زنگ خطری برای این رشته بود. کمتر از یک سال دیگر تا المپیک باقی نمانده و این در حالی است برای ورزشکاران المپیکی و آنهایی که شانس کسب سهمیه دارند، برنامه ریزی خوبی نشده است.
* تنیس روی میز؛ سهمیه‌هایی که در خطر هستند
هرچند برنامه‌های اعزام تیم ملی تنیس روی میز در چند ماه گذشته به خوبی انجام شده است، اما یکی از دغدغه‌های اصلی اهالی تنیس روی میز عدم برگزاری انتخابات فدراسیون است و مشخص نیست وزارت ورزش در آستانه المپیک چه برنامه‌ای برای این رشته دارد.
نگرانی‌ها برای از دست رفتن سهمیه های المپیک با شرایط نامناسبی که نوشاد عالمیان و بانوان ایران دارند، بسیار زیاد شده است. مسابقات انتخابی طبق تصمیم جدید دیگر در ایران برگزار نمی‌شود و باید دید همانند دوره گذشته می‌تواند دو سهمیه داشته باشد یا اتفاق دیگری خواهد افتاد؛ هرچند سرپرست این فدراسیون از تلاش برای کسب سه سهمیه می‌گوید که با شرایط فعلی خیلی بعید به نطر می‌رسد.
*طوفان در آبهای آرام آزادی!
قایقرانی یکی از رشتههایی است که در چند المپیک اخیر حضور داشته، اما عملکرد ورزشکاران در این مسابقات چشمگیر نبوده است. ملی‌پوشان آبهای آرام در مسابقات جهانی کسب سهمیه حضور داشتند، اما همه چی طبق برنامه پیش نرفت و ایران نتوانست سهمیه‌ای بگیرد تا کار در مسابقات قهرمانی آسیا دنبال شود. اما با اتفاقاتی که در این رشته رخ داده اوضاع کمی نگران‌کننده است. از یک طرف یکی از ورزشکاران کایاک که روی کسب سهمیه او حساب باز شده بود به دلیل درگیری‌هایی که با رئیس فدراسیون داشت از ایران رفت و از طرف دیگر رئیس کمیته آبهای آرام استعفا کرد.
*بی توجهی به رشته شانس مدال
تیراندازی هم جزو رشتههایی است که در المپیک برای ما شانس مدال است، اما هیچ وقت توجه مسئولان به این رشته مانند سایر رشته ها نبوده است. با این حال با وجود مشکلات شدید مالی و مهمات دو سهمیه تاکنون در تفنگ بادی توسط بانوان به دست آمده و این امید وجود دارد تعداد سهمیه‌ها در آخرین مسابقه یعنی کویت بیشتر شود.
* ای که دستت می‌رسد کاری بکن!
جلساتی تحت عنوان «جلسه ستاد عالی بازی‌های المپیک و پارالمپیک» به صورت منظم برگزار می‌شود و البته تصمیمات خوبی هم در این جلسات گرفته می‌شود. نصرالله سجادی می‌گوید: در جلسات مقرر شد علاوه بر تقویت تیم‌ها مسائلی چون مشاوره فنی و همچنین روانشناسی از طرف کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش در فدراسیون‌ها اعمال شود.
وی با اشاره به حمایت و پشتیبانی از ورزشکارانی که سهمیه المپیک کسب کردند گفت: مقرر شد که ماهانه مبلغ 20 میلیون ریال پول حقوق به ورزشکاران اعطا شود. این مبلغ از زمان کسب سهمیه تا اعزام پرداخت خواهد شد.
با ین حال بازهم باید بپذیریم که اوضاع برخی فدراسیون‌ها در سال منتهی به المپیک خوب نیست و نیاز به برنامه‌ریزی دقیق‌تر و حمایت بیشتر دارند. در برخی فدراسیون ها نیز هر چند فرصت های زیادی از دست رفت اما تصمیم هایی گرفته شد که تا حدی امیدها را زنده کرد. انتخاب حبیب کاشانی برای مدیریت تیم فوتبال امید یا بازگرداندن محمد بنا به کشتی فرنگی برای افزایش شانس کسب مدال طلا در المپیک از این دست اتفاق هاست. از قدیم گفته اند ماهی را هر وقت از آب بگیریم تازه است و شاید همین حالا هم برای اتخاذ برخی تصمیمات دیر نباشد. باید خطاب به مسئولان ورزش گفت: «ای که دستت می‌رسد، کاری بکن»
